Begeestering
Lieuwe Kingma stelt hoge eisen aan zichzelf en zijn werk. Het fascinerende van een overzicht van zijn oeuvre is dat niet alleen een ontwikkeling zichtbaar wordt, maar ook dat je verbanden kunt leggen. Te zien is dan hoe Kingma telkens zijn eigen grenzen opzoekt, zichzelf vragen stelt, schilderkunstige problemen oplost, ideeën uitwerkt, teruggrijpt en verder groeit.
Zijn onderwerpen zijn veelal traditioneel: landschappen in Zuid-Frankrijk of uitgestrekte polders in Groningen, een haventje of strand, stillevens met vaasjes of appels, naakten.
Zijn materiaalbehandeling en kleurgebruik zijn echter geheel eigen en van deze tijd. Uit zijn handschrift spreekt passie. Zijn landschappen of stillevens bevatten iets wat je niet kunt zien maar wel meteen voelt.
Alsof ze ‘begeesterd’ zijn. Een ‘Kingma’ is een voor zichzelf sprekend beeld. Het heeft geen uitleg nodig, hoeft niet in een context geplaatst te worden. De schilder spreekt met verf en toont de beschouwer een stukje van zichzelf.
